De grauwe foto heb ik genomen, (ja ben geen echte fotograaf he), de eerste foto is van Ron (Ron is wel een echte fotograaf). Ron maakt mooi wat op zich niet zo mooi is. Je kunt zeggen Ron manipuleert de werkelijkheid, of je kunt zeggen Ron legt nadruk op de potenties. Ron laat zien, dat als je goed kijkt, JIJ de mooiste van het land bent.
Sinds een jaar of vijf werkt deze Israelische fotograaf in het dorpje Yisser. Yisser is een Arabisch vissersdorpje tussen Gadera en Haifa in. Het is het enige overgebleven Arabisch dorpje aan zee binnen de grensen van Israel. Het dorp heeft een bijzondere geschiedenis, in 1948 werden de bewoners van dit dorp niet verjaagd en/of gedood door de zionistische gewapende troepen, omdat de joden in de omliggende dorpen hen nodig hadden voor het werk in de tuinen en de huishouding! De ouderen van het dorp vertellen mij de verhalen over hun gevluchte en gedode familieleden uit de omliggende Arabische dorpen en ze vertellen waarom zij wel in leven mochten blijven; "de joden lieten ons weten dat we moesten komen werken in hun tuinen en hun huizen, alleen dan mochten we blijven leven. Sommige familie's uit andere Arabische dorpen zochten hun toevlucht in ons dorp en zo bleven ook zij in leven."
Opvallend aan het dorp is de grote hoeveelheid zwarte Arabieren, zij zelf zeggen dat ze Arabier/Palestijn zijn, ze noemen zich zelf geen Afrikanen, maar ze zijn wel afstammelingen van hoogstwaarschijnlijk slaven uit Afrika. (Ik dwaal af...het verhaal van de zwarte Arabieren is op zich een Verhaal...komt een ander keertje:-)
Jisser is een arm dorp, de eerste keer dat ik er kwam was ik geschokt, is dit Israel? Jisser is een van de armste dorpen in Israel. De weg is vol hobbels, het vuilnis slingert op straat, al met al een typisch 'derde wereld dorp.' De eerste keer dat ik het dorp bezocht, werd ik met argwaan bekeken door de bewoners. Op het moment dat ik mijn camera tevoorschijn haalde, werd ik in no time van verschillende kanten omsingeld door bewoners, boze bewoners. Het bleek dat enkele dagen daarvoor een Israelische journaliste een stuk had geschreven over Jisser. Een stuk over de armoe, het vuil, de werkloosheid, de drugsverslaafden, de criminelen etc. Kortom de bewoners van Jissr waren heel erg boos en beledigd. Volgens hen is hun dorp meer dan alleen maar dit stereotype beeld dat Israel van hen wil schetsen. Ze zijn ook van mening dat Israel zelf meewerkt aan de verloedering van hen dorp en van andere Arabische dorpen.
Ik stel de bewoners gerust, ik ben geen Israelische, geen joodse, sterker nog ik ben moslim (werkt altijd hahha), ik ben hier omdat ik hun verhaal wil horen etc. Mijzelf openstellen werkt, en ja hoor, een koud drankje hier, een warm drankje daar, een heerlijke lunch, een rondritje door het dorp, een bezoekje aan een school, lucht happen aan zee en bij het afscheid krijg ik ook nog een liter olijfolie en een hele grote blik olijven mee!
Tijdens de lunch komt een van de jongens met foto's naar me toe. Het zijn foto's van het dorp, een zonsondergang aan zee, het uitzicht op de bergen rondom Benjamina, de visserbootjes en mooie kinderen. De foto's zijn net anschitkaarten. De jongen is zichtbaar trots op de foto's, hij verteld enthousiast hoe mooi het dorp eigenlijk is en bij het 'hier kijk maar' stopt hij nog een foto onder mijn neus. Bij het afscheid krijg ik een van zijn favoriete foto's, de prachtige zonsondergang..
Maanden later ontmoet ik bij toeval Ron, Ron is een vriend van Erella (Erella is Nederlands-Israelisch, woont nu in Israel omdat ze hier bezig is met haar phd, Erella is ook secretaris van het ander joods geluid in Amsterdam....ja ja kleine wereld..). Erella verteld dat Ron een fotograaf is en werkt in een van de Arabische dorpjes........HEEEE het kwartje valt! Ik vertel Ron dat ik een van zijn foto's heb, hij twijfelt...weet ik zeker dat ik hem bedoel...misschien is het een foto van een andere fotograaf? Nee hoor, ik weet zeker dat Ron de fotograaf is.
Erella en ik zijn dan nu eindelijk mee geweest met Ron naar Jissr. In een van de vele foto albums die Ron heeft, zie ik een foto van de jongen die mij Rons foto cadeau heeft gedaan. Mysterie opgelust..Ron is mijn fotograaf! We worden uitgenodigd voor verse vis in het huisje bij een van de vissers. Het huis bestaat uit slechts een kamer, en daar in het huisje dat eerder een hutje is hangen twee foto's aan de muur; een foto van het huisje zelf en de foto die je hierboven ziet. De eigenaar verteld vol trots dat Ron de foto heeft genomen.
Ron fotograveert Jisser en haar bewoners op hun best. Hij geeft regelmatig foto's als cadeau aan de bewoners, een cadeau dat zeer waardevol is voor hen, blijkt uit de reacties van de bewoners. Twee keer per week werkt Ron met tieners uit Jissr, samen fotograveren zij het dorp. Ze doen foto's in een 'voor' en 'na' stadium; de straat met al het vuil, en de straat zonder het vuil..klikt zo banaal zoals ik het nu opschrijf maar de foto's maakten een diepe indruk op mij.
Los van de foto's is het vooral de trots in de ogen van de bewoners die me is bijgebleven. Iedereen drukte foto's onder me neus; kijk dan, kijk dan, zie je wel ik ben wel de mooiste van het land!!!!!
1 comment:
Bedankt voor een interessante blog
Post a Comment