Stilte

Het geweld in Gaza en delen van de West Bank is ontzettend toegenomen de afgelopen paar weken...ik word er stil van, die stilte was ook terug te vinden op dit weblog.

Alles wat ik te vertellen heb over 'hier' lijkt zo niet van belang als ik het afweeg tegenover alles wat 'daar' gebeurd. Ik zou nu zoveel liever in Nederland zitten dan hier. Als ik in Nederland zat, dan kon ik tenminste met recht zeggen:"tja, wat kan ik nou doen? Meer dan in een demonstratie meelopen kan ik toch niet?"

Nu zit ik 'hier', maar ook 'hier' zijn de West Bank en Gaza 'daar'....gesprekken met mensen 'hier' zijn erg vermoeiend, dus ben ik maar stil.

Zo nu en dan is er een demonstratie (die nauwelijks de aandacht van het grote publiek krijgt) en worden emails heen en weer verstuurd door de linkse bewegingen....en voor de rest rust Tel Aviv uit aan het strand.

Geweren van jonge soldaten prikken (als een soort van reminder:U BEVINDT ZICH IN ISRAEL) in mijn dijbeen als ik in het bushokje op de bus wacht.

In de voetsporen van Shifa Horn bezocht ik Mae Shariem. In Beersheva wandelde ik het pad van de Mukhtar, maar dat alles voelt nu even niet de moeite waard om over te schrijven.

Mijn buik slaat alle emoties en spanningen op, volgens mijn masseuse Adina helpt buikdansen tegen opgeblaasde buiken, zou Um Khultum ook helpen tegen opgeblaasde bruggen, huizen en mannen?